نقطه

همه رفتن

خودمو دارم که....

به جای هر کسی خودم تنهاییمو پر می کنم

......اما همیشه یک چیزی کم هست وته همه چی همین است..

روز دوم

همیشه روز دوم برایم شگفت آورتر می باشد

یا بدتر هستم یا بهتر

روز سوم منتظر هیچ چیزی نیستم

زیرا مانند روز اول اندوه در میان موهایم نفس می کشد

اصلا روز دوم چه هست

هر چه هست تو را دوست دارم

غریب

چقدر غریب است این بودن در نبودنت..

این محو شدن

سیاهچال

یک چیزی مثل سیاهچال ، همه چیز را قورت می دهد

درست دوازده کیلومتر مانده تا آرام شوم

هزار کیلومتر مانده تا آرام نشوم

اگر اتفاقی بیفتد

دنیا را پلمپ می کنم

دار

مثل یک پورشه که ترمز بریده تو را دوست دارم
مثل گلپر روی انار , عطرت همیشه بوی بنزین را دار می زند